Boğa Oturdu Da Adam Oldu!

Şurada pesimist yaşamın karşısındaki küçük kutucuğa attığım onay işareti sonrası yaşadığım depresif modelden kurtulmaya özenmem ve sonrasında nasıl iş görüşmesine gitmeye karar verdiğimi zaten okudunuz.

/okumadıysanız burada otomatikman kurbağa oluyorsunuz./
Artık adamın tam karşısında oturuyordum. Mavi gözler bir insanoğluna anca bu kadar yakışmaz. yuvarlak kırmızı surat ve kel kafa budy-building yapmış alt beden karşısında bana amuda kalkmış bir tavuğun yumurtlamasını andırsa da benim tenezzülüme karar verecek adamdı.

/adam kelimesi orada mecaz olarak kullanıldı!/

Yarım saat öncesinde hemen geliyorum diye çıkan yumurta kafa, yarım saat sonrasında kafamdaki "hemen" zamanını açıklama gereği duymadan oturdu.

İlk intibanın önemli olduğunu basa basa hatta iteleye iteleye kafama yer edindirmiş tecrübelerden hareketle durmadan sırıtıyordum. Benim kafamda adamın içeriye girmesi "ya zaten beklettim seni yarım saat daha ne iş görüşmesi sırf şu anda kafamı yumruklamadığın için işe alındın" demesi vardı ama öyle olmadı.

/haketmiştim oysaki!/

Kafamda başka bir görüşmeyi tasarlamamıştım ve açıkçası zırt olma adayı olduğumu iliğime kadar hissediyordum. Adam o kırmızı kel kafalıkta benden daha sakin nasıl olabiliyor anlamıyordum. Yeter artık konuş bitsin bu zulüm diye içimden geçirmeye kalmadı adam "sıkılmadınız değil mi?" diyerek daha baştan maksadını göstermiş oldu. İçimden "bu bir sabır testi kabakulak ,bu bir sabır testi kabakulak" diye geçirirken ağzımdan yok ben severim yalnız kalmayı diye olağanüstü salak bir cümle çıktı. Cümlenin gittiği yer belliydi;

1- Sen sabaha kadar gelmesen aramazdım valla, adama da benzemiyon zaten, hatta adam da değilsin kalk git lan!

2- Bana masa başı böyle müşteri bilgilerini girebileceğim bir iş veriyorsan ver vermiyorsan beni yalnızlığıma genel müdür yap!

3- Ben görüldüğü üzere mal mal cevaplar veren bir adamım beni işe alma!

Adamdan gelmeyen yorum, cevap, soru, mimik beni kıllandıradursun, yumurta kafa o anda da cebinden sigara çıkarıp yakmaya koyuldu. Psikolojik testin bu kadarı sadece istihbaratta yapılır diyenlere kapak olacak bu davranış sonrası kafamdaki şeytan ile melek seslerini ayırt edememem tam bir karamsarlık yükledi boynuma. Ya "sigara içmek kapalı alanlarda yasak değil mi? dumansız hava sahasına neden z.çıyon!" gibi kanun dolu bir cümle, ya da "bir tane de ben alabilir miyim!" gibi gel o b.ku tek başına yeme beni de oturduğum yerde ayar etme gibi bir cümle kurmam gerekiyor diye bir psikoloji bağladı belimi kuşağımı.

/bu kadar karamsarı zaten işe alınmaz ya neyse!/

İki seçenek arasında gidip geliyor, bir yandan da "lan mal adamın sigarası bitiyor çabuk!" diye kendimi aceleye veriyordum. Derken 1. seçeneği seçtim hatta çok ayıp gibisinden de kafa salladım.

/işte o an yutkunamıyor insan!/

Daha cümle bitmemiş kafamdaki pişman nöronlar saldırıya geçti; "ulan gerizekalııı kabakulak sana mı kaldı adamın sigarası, mal! öküz! aptal! fosil! hadi şimdi git eski hücre yaşamına geri dön kurtçuk beyin! ne olurdu adamla karşılıklı bi sigara içseydin! hatta ağzını açmasaydın öl! geber! salak! Diplomanı da artık fotokopi yapar çoğaltır arkasına aynı zamanda maldır ibaresi eklersin ölü yiyen!"

/acayip pişman!/

Adam sigarayı da söndürünce benim umutlarda söndü haliyle, ama inanılmaz bir ışık belirdi birden. Adam "teşekkür ederim bu uyarınız için, bize de her b.ka karışacak bir eleman lazım zaten!" diyerek ağzımda portakallı pekin ördeği tadı bıraktı. 3-5 bildiğimiz normal soru sonrası

/okul, deneyim, bilgi, birikim, vırt, zırt../

İşe alındığımı söyledi. Sevenlerimin duası o kararı seçmeme yardım etti diye hiçbirinizi bu başarıma ortak etmem! Ben kararımı verdim. Ben işe alındım. Artık çalışan bir adamım.

/yukarda "Adam" olarak zikredilen insan kişinin adı Münip. "Adam" diye hitabım çok zorunuza gittiyse bir de öyle okuyun!/