Pages

21.11.09

Böyle Olsun İstemezdim Bay Cenaryo!

Dün işteyken, fotoğraf makininelerinin, diz üstü bilgisayarlarının üstündeki tozları kanatlandırırken birden aklıma şöyle bir soru geldi;

"Ben burda ne yapıyorum?!"

Anlaşılacağı üzere yine obsürtük agresif modum bir kenarımdan yakalamış, beni, karamsarlık çukuruna pervazsızca sallayıvermişti.

/ki o çukur benim evim!/

Tamam büyüklerin "okuyun da adam olun!" nasihatlerini dinlemişim. Okumuşum ama vaadedilen adam olma fiili neden olmamış? Sorunun üzerinde düşünceye daldıktan bir kaç dakika sonra kendimi kendime sayarken buluyorum. "mal. malsın arkadaş. yaşıtların çocuk yaptı sen onlarla çalışıyon hatta onlardan iş öğreniyon. sen daha askerliğini yapmamışsın rezil!" dediğim anda aklımda çok önemli bir detayın belirdiğini farkediyor, seviniyorum.

/zira benim aklımda çok nadiren önemli detaylar belirir!/

Evet askerliğimi yapmamıştım ve ne zaman yapacağım sorusu da tam muallakta oturmuş ne b.k yediğime bakıyordu. O halde yapılacak şey bariz belliydi. Askere gidilecekti. Benim çoktur böyle "çarşı iti ev beklemez" hallerim. Ayaküstü bişe s.çtım daha kurumadan kendimi Münip Bey' in önünde buldum ben işten çıkıyorum diye. "Ben atsaydım!" diyecek oldu, "Yok yok ben istifa ediyorum, uzatma keline keline vuracam ha!" dedim kibarlıkla karşıladı. Hayattan beklentiklerimi sordu, mal mal yüzüne baktım. Anladı zaten durumu. Öptüm kelinin en kırmızı tarafından, arkadaşlarla vedalaştım çıktım.

Askerlik şubesine girdim, asker olmak istediğimi, yıldırım hızında işlemlerimin yapılmasını arzettim. Pazartesiye gün verdiler. Askerlik şubesinde böyle bir randevulaşma elbette ilk izlenim olarak şaşırttı. Açıkçası ben daha o dakka bi komutanın yanında şnav çekmeye hazır etmiştim kendimi. Randevuyu da kapmanın güzelliğiyle "Oya, Bora" ikilisini andıran sempatik sivil memur tiplerine teşekkür ettim kolay gelsin deyip tam popomu döndüm

/ortamdan ayrılma niyetiyle!/

Sempatik dedik ya bu sivil hedelere. İlla şaka yapacaklar, şirinlik filan. "demek randevu vermesek kolay gelsin dmeyecektin öyle mi?" tam olarak nereye gittiği belli olmayan, sokağa salınmış cücük gibi nereye gideceğini bilmeyen bir laf attı. Bende; "yok kolay gelsin derdim ama teşekkür etmezdim şimdi Allah için!" dedim gitti.

Pazartesiye kadar askerliğini icra etmiş hemen hemen bütün arkadaşlarımdan tecrübelerini istiyeceğim. Kuvvetle muhtemel aralık ayında asker olmanın pıtırcık heyecanıyla yazılmış bir yazısıdır bu. O yüzden bazı harfler eksik olabilir.

/Kusura bakmayacaksınız artık!/

0 Kere Tükürdüler, Elhamdulillah...:

Yorum Gönder

Bir de sen tükür şu kulağın suratına!