Pages

11.6.10

Pardon, Biz Ne Bok Yedik!

Kadın programlarına döndük iyice, annem telefonda diğer bütün annelere "bizim oğlan işsiz bütün gün evde oturuyor, sizinkinin ossuruğu bile olamaz" mesajı veriyor. Bunu duyan ben, bağır çağır evi terk ediyorum. Sonra akşam oluyor götüme baka baka geri dönüyorum. Gidecek neresi var. Akşamlar hala serin o yüzden parkta banklarda daha sezon açılmamış. İbneliğin alemi yok hasılı.

Aslında anam ve enasirine karşı yürüttüğüm çabaların sonucuydu üniversite. Kazansam sanki hepsini göt edecektim. Orada burada "bundan bi bok olmaz diyoduk, gitti üniversite kazandı. bide bitirirse naparız!" diyecekler, bitirmemem için pembe dizilerde rozalinda gibi sülale tarafından acılara itilecektim. İftiralar edilecekti. Açlık içinde sürünecektim diye kendime "ama hepsine göğüs gerecem" gazı verdim. Hiçbişe olmadı. Bir kişi telefonumu özelden "arayıp sen ibnesin ulan git konsomatrislik yap üniversite senin neyine!" bile demedi.

Çalıştım, kazandım, okudum, gezdim, eğlendim, yedim, içtim, bir öğrencinin yiyebileceği tüm bokları ben yoluma paspas yaptım. Şimdi ne var?

İşsizlik dizboyu üstadım. Eskilerde kalmış beleş iş dönemi. Nereye gitsem bi mülakat. Mülakat denen şey aslında adamlarınızı toplayın gönderin. Kimin adamı daha daaşaklı çıkarsa iş onundur anlamında bir eleme. Benim tanıdığım en daşaklı adam, üst komşum Bünyamin. Bünyaminin de hayatında yaptığı en iyi şey televizyon izlemek ve adam dövmektir. Bünyamin boş beleş bir adam değildir aslında. Ülkücülerin dıgıdıkçı kolundan. Ramazanda kahvaltı edip, oruç tutmayanları döver. Saygınlığına saygınlık ekler. 27 yaşında askerlikten hala kaçmayı başaran Bünyamin bu başarısıyla daşşaanın ne derece yere sürter vaziyette olduğunu da tüm kamuoyuyla paylaşmıştır. Biliyorum bizim apartmanın önünde beyin ziken çocuklara en çok onun sözü geçer. Ama benim işler onun ilgi alanına girer mi onu bilmiyorum.

Bir işe sahip olmamdan en çok korkanlarsa teyzelerim. Yabancı diller öğrendim, yabancı ülkelerde yaşadım. Ama ne zaman iyi bir iş imkanı çıksa, "bundan olur mu ki?" soruları başlar. Annemin "olmaz vallaha olmaz ben doğurdum olsa ben bilirim." tespitiyle biter.

Teyzelerim kendi çocuklarını öyle bir pazarlar ki şaşar kalırım. Orda burda kendimi bırakır bende onları överim. Özellikle ortanca teyzemin lastikçi olan en büyük oğlunun, o lasikle olan mükemmel uyumunu o kadar çok beğeniriz ki, salonumuza teyze oğlunun lastiklerle bir fotoğrafını koymadan edemeyiz.

/ben hangisi lastik, hangisi teyze oğlu karıştırıyorum hep!/

Ben, bağrıma negatifleri veren annemle savaşırım. İşsizlikle savaşır bütün gün google da iş ararım. Google yi kapatan Binali Yıldırımla savaşırım. Binali Yıldırım açıklama yapar acırım bu sefer bilgisayarımla savaşırım.

Sonra sorarım kendime kaybım nerede?

Annemde mi?
Lastikçi yerine gittiğim lisede mi?
Google yi yasaklayan Binalide mi?
Beddualarıyla beni yanlız bırakmayan teyzelerimde mi?
Sakinliğini hala muhafaza eden babamda mı?
Bitirdiğim üniversitede mi?
Yediğim boklarda mı?

7 Kere Tükürdüler, Elhamdulillah...:

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

Supersınn falla, helall dostum çok samımı bır yazı olmus!
Bır an bırı benı anlatmıs dıyesım geldı, ahanda dedım falla,
Issızlık zor zanat, ben de eve her boynu bukuk donusumde '' bugun de ıs bulamadım anne'' derdım :)
guzel bir ic gecirimdi ! yazılarını takıb edıyor olcam ,
hea unutmadan suc bence *yedigin boklarda* yine de sen dusun tasin\ belki binaliden cikar kokusu :)
haydea hosçakall...

SEvgiler

Kabakulak Kocakulakoğlu dedi ki...

seninki de çok samimi bir yorum olmuş dostum :):))

Özellikle yediğim bokları yüzüme vuruşuna bayıldım :):)

Elçin Gören dedi ki...

Pek güzel!
Çok yalın...

Elçin Gören dedi ki...

Pek güzel!
Çok yalın ...

Kabakulak Kocakulakoğlu dedi ki...

Elçin hanım kıymetli yorumunuzu paylaştığınız için teşekkür ediyorum.
Yorumununuz çok kıymetli.
ünlemiyle,
üç noktasıyla...

Severek okuduğum birinin ziyareti tüm egomu onure etmiştir.
Teşekkür ederim.

Adsız dedi ki...

Estagfurullah ne haddime.İçten ve oldukça güzel demeçler idi.

Elçin Gören dedi ki...

Rica ederim,kıymetli olan bana ve okurlarına hissettirdiğin şeyler... (Yakınlık, kendini bulma, ben nasıl olurda daha önce fark etmem gibi)

Uzun zaman oldu yorumlara bakmayalı şimdi gördüm yazdıklarını.Teşekkür ederim kabakulak, yazmaya devam o halde ordan!burdan! ;)
e.

Yorum Gönder

Bir de sen tükür şu kulağın suratına!